ارتباط بین کوچکی آلت تناسلی گوریل‌ها و ناباروری مردان که دانشمندان را به یک کشف بزرگ رساند

به گزارش مجله خبری نگار، گوریل ها، با قدی حدود ۱.۸۰ و وزنی بیشتر از ۲۲۶ کیلوگرم، از ترسناک‌ترین موجودات حیات وحش محسوب می‌شوند. اما علیرغم جثه بزرگ، گوریل‌های نر، کوچکترین آلت تناسلی را در میان همه میمون‌ها را دارند که به طور متوسط تنها ۲.۷ سانتیمتر طول دارد.

اکنون دانشمندان دانشگاه بوفالو جهش ژنتیکی مسئول این سازگاری را شناسایی کرده اند. آنها می‌گویند این کشف می‌تواند توضیح دهد که چرا برخی مردان نابارور هستند.

گوریل‌های نر آلت تناسلی و بیضه‌های بسیار کوچک و تولید اسپرم کمی دارند. مطالعات قبلی آلت تناسلی کوچک این حیوان را به سیستم جفتگیری چندهمسری آنها نسبت داده اند. در یک گروه، نر آلفا از نر‌های دیگر بزرگتر است و تقریباً انحصاری به ماده‌ها دسترسی دارد؛ بنابراین اسپرم او با اسپرم نر‌های دیگر در تولید مثل رقابت نمی‌کند.

دکتر وینسنت لینچ، سرپرست این مطالعه، گفت: «دو راه برای رقابت در جفتگیری وجود دارد: یا از بدنتان یا از اسپرمتان استفاده کنید. اکثر پستانداران از ترکیبی از هر دو استفاده می‌کنند. گوریل‌ها تنها از بدن خود استفاده می‌کنند.»

محققان معتقدند که نبود رقابت اسپرمی، احتمالاً منجر به تکامل بیضه‌های کوچک گوریل‌ها و همچنین تعداد کم اسپرم آنها شده است.

در مطالعه‌ای جدید، محققان به دنبال درک این بودند که آیا این جهش‌های ژنتیکی می‌تواند توضیح دهد که چرا برخی مردان در باروری مشکل دارند.

دکتر لینچ محقق ارشد این مطالعه، گفت: «ما مجموعه‌ای از ژن‌ها را داریم که در بیولوژی اسپرم دخیل هستند و در گوریل‌ها نشانه‌های این جهش را دارند. ما می‌توانیم همان ژن‌ها را در مردان نابارور بررسی کنیم و ببینیم آیا آنها نیز دارای جهش هستند یا خیر. در اینجا، ژنوم گوریل‌ها در واقع به عنوان یک ابزار کشف برای یافتن ژن‌های کاندید مرتبط با باروری مردان عمل می‌کند که قبلاً قادر به شناسایی آنها نبودیم.»

محققان بیش از ۱۳،۰۰۰ ژن در ۲۶۱ پستاندار را آنالیز کردند و دریافتند ۵۷۸ ژن (۴.۳ درصد) همان نشانه‌هایی را داشتند که در گوریل‌ها وجود داشت. برای آزمایش تاثیرات این ژن‌ها بر باروری نرها، تیم محققان با استفاده از ویرایش ژن، آنها را در مگس سرکه حذف کرد.

آنها دریافتند حذف این ژن‌ها عملکرد تولیدمثلی مگس‌های نر را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سپس محققان ژن‌های گوریل را با ۲،۱۰۰ مرد نابارور مقایسه کردند که ۱۰۹ ژن مرتبط با از دست رفتن عملکرد در مردان را نشان داد.

دکتر لینچ اضافه کرد: «تن‌ها چند سال پیش، ژنوم‌های توالی یابی شده و توان محاسباتی کافی برای انجام این نوع مطالعات وجود نداشت. با جمع آوری بیشتر داده‌های ژنتیکی توسط علم، ما درک بهتری از چرایی بروز ناباروری خواهیم داشت.»

منبع:روزیاتو